Voor het eerst krijgen werknemers en cliënten in Zuidoost-Brabant de kans om zélf mee te praten over de toekomst van huishoudelijke ondersteuning. Tenminste, als ze in de vijf Peelgemeenten werken of wonen.
Het bureau dat de vijf hiervoor inhuren, gaat komende maand iedereen oproepen om mee te praten, via social media en huis-aan-huisbladen. Inwoners kunnen zich dan via ikbesluitmee.nl melden. ,,Want daar gaat het om, niet alleen meepraten, maar echt meebeslissen”, zegt Karen de Jong. De eerste stap die dan volgt is een voorgesprek, in een groep of persoonlijk.
De Friezin werkt veel als interim-manager. Ze richtte daarnaast samen met twee compagnons het ‘Instituut voor Gedragen Besluiten’ op. ,,Vaak zien gemeenten participatie als een verplicht nummer. Plannen zijn al gemaakt, en dan volgt nog een informatiebijeenkomst om ook de inspraak af te vinken. Wij draaien het radicaal om. Zo krijg je plannen die gedragen worden door de mensen om wie het gaat.”
De Zeeuwse gemeente Hulst huurde het bureau in, omdat ze zo’n ‘gedragen’ plan wilde voor een asielzoekerscentrum. En Tytsjerksteradiel deed hetzelfde bij het maken van een gebiedsvisie. En nu is er de opdracht van Someren, Asten, Laarbeek, Deurne en Gemert-Bakel om samen met alle betrokkenen te komen tot een ‘toekomstbestendig’ plan voor huishoudelijke hulp.
Dat moet wel binnen bepaalde kaders. Wat die zijn, dat moeten de vijf gemeenteraden eerst nog vaststellen. Gemeenten zijn wettelijk verplicht kwetsbare ouderen en gehandicapten te helpen zelfstandig te blijven wonen. In de Peelgemeenten krijgen daarom circa drieduizend inwoners huishoudelijke ondersteuning, vooral poetshulp.
Huishoudelijke hulp staat onder druk
Net als alle gemeenten worstelen ze in De Peel met problemen: een beperkt budget, tekort aan personeel en steeds meer (hoogbejaarde) ouderen die hulp nodig hebben.
Anders dan Helmond weigeren de Peelgemeenten om alle cliënten standaard zekerheid te geven over het aantal uren hulp waar ze recht op hebben, zo bleek vorig jaar. Ze handelen daarmee in strijd met de wet. Een van de redenen hiervoor is de angst dat de kosten de pan uitrijzen.
Gebrek aan geld en personeel, vergrijzing: hoe kan inspraak helpen om die problemen op te lossen? ,,Dat is de grap, ik ben niet van de inhoud”, zegt De Jong. ,,Ik ga ervan uit dat kennis, wijsheid en ervaring komt van de deelnemers. Mensen die zélf dit werk doen, ouderen die zélf dit type hulp ontvangen en hun mantelzorgers.”
Volgens De Jong krijgt iedereen die meepraat een even zware stem. ,,Maar er komt niet iets in het plan, als niet iedereen het ermee eens is. Dat plan wordt dan getoetst aan de kaders. Als het voldoet, dan wordt het ook een op een overgenomen door de gemeenten.”
Bron: Eindhovens Dagblad